การทดลองในความทรงจำ

สมัยเป็นเด็กเคยลองอะไรแปลกๆ กันบ้างหรือเปล่าครับ ทดลองกินอะไรแปลกๆ ทดลองทำอะไรแปลกๆ ทดลองอะไรก็ตามที่คิดว่าน่าสนใจ สำหรับคนอยากรู้อยากลองแบบผมแล้ว วัยเด็กถือเป็นวัยที่ลืมไม่ลงเลยล่ะครับ ผมลองมาเยอะจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยลองอะไรที่มันอันตรายนะครับ เพราะถ้าทำผมคงโดนแม่ฟาดแน่นอนและท่ามกลางการทดลองพวกนั้นมีไม่กี่อย่างที่ติดอยู่ในความทรงจำของผม

ทดลองกินมด

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้นึกสงสัยในรสชาติมดตัวเล็กๆ ที่เดินอยู่ในบ้าน อาจจะเป็นเพราะเคยได้ยินเพื่อนพูดต่อๆ กันมาว่ากินมดแล้วจะโง่ ด้วยความที่อยากรู้ว่ากินแล้วจะโง่จริงไหม ผมเลยหยิบเอามดดำชะตาขาดที่กำลังเดินๆ อยู่ใกล้ตัวเข้าปากซะเลย เรื่องรสชาติผมลืมไปแล้ว ส่วนเรื่องกินแล้วโง่นี่ผมว่าคงเป็นแค่คำบอกต่อๆ กันมาของผู้เฒ่าผู้แก่ที่ไม่อยากให้ลูกหลานกินมดที่ไม่รู้ไปเหยียบอะไรมาบ้างเข้าปากซะมากกว่า

ทดลองกินอาหารหมา

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเจ้าอาหารเม็ดกลมๆ ที่หมากินมันอร่อยไหม รสชาติเป็นอย่างไร แถมด้วยแรงยุ แรงหยอกของผู้ใหญ่ ผมเลยจัดการกินมันซะเลย และเพื่อความมั่นใจก็เทนมลงไปด้วย บึ้ม! กลายเป็นอาหารหมาใส่นม เรื่องรสชา
ติอย่าให้พูด ครั้งเดียวเกินพอครับ

ทดลองกินอาหารแฮมสเตอร์

ใช่ครับ อาหารแฮมสเตอร์ ผมยังจำภาพเหตุการณ์ได้ดี ตอนนั้นครูให้นักเรียนเลี้ยงสัตว์ พอถึงคาบก็ต้องพาไปอวด มีทั้งนก หนู หมา แมว สารพัดสัตว์เต็มห้อง ด้วยความที่เป็นคนช่างสงสัย ผมเห็นถุงอาหารแฮมสเตอร์ข้างตัวก็อดไม่ได้ที่ขอชิมสักหน่อย ก็เค็มดีครับ

ทดลองดึงหางจิ้งจก

จะเรียกว่าทดลองเลยก็ไม่ได้ เพราะวันนั้นผมแค่เห็นจิ้งจกมันไต่ผนังอยู่เลยอยากจับมันมาดูใกล้ๆ แต่ก็อย่างที่ทุกคนรู้ว่ามันไวมาก มันวิ่งหนีผมไปด้วยความรวดเร็ว ผมจับมันไว้ได้แค่หางที่หลุดติดมือมา โอ้โห ตอนนั้นนี่แทบเอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน สำหรับเด็กอายุแค่ 10 ขวบมันมหัศจรรย์มากครับที่เห็นหางจิ้งจกดิ้นไปมาอยู่ในมือ ผมถึงกับเอากระดาษทิชชู่ห่อไว้เป็นที่ระลึกเลย

ในความทรงจำวัยเด็กของผมส่วนใหญ่มีแต่การลองนั่นลองนี่ไปทั่ว ลองแล้วเจ็บตัวบ้างก็มี แต่เพราะแบบนั้นล่ะครับถึงได้เรียกว่าเป็นประสบการณ์ และหล่อหลอมให้ผมโตมาเป็นคนอยากรู้อยากเห็นขนาดนี้ ก็ไม่แน่ใจว่าดีหรือไม่ดีเหมือนกัน แต่อย่างว่าครับถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ และผมก็เลือกที่จะรู้มากกว่าซะด้วย